Litouwen verklaart dat draagmoederschap in strijd is met de waardigheid van vrouwen en kinderen

Het Litouwse parlement heeft op 25 juni 2020 met een zeer grote meerderheid (54 tegen 4, bij 3 onthoudingen) een "Resolutie ter veroordeling van alle vormen van draagmoederschap” aangenomen. De tekst werd gesteund door parlementsleden van verschillende partijen, waaronder de christen - democraten, de ecologisten en de sociaal -democraten. Het Parlement heeft de Litouwse president en regering opgeroepen om niet alleen alle vormen van draagmoederschap in Litouwen te veroordelen, maar ook om samen met de Raad van Europa en de Europese Unie "ervoor te zorgen dat deze praktijk wordt verboden als een vorm van vrouwen- en kinderhandel".

Het Litouwse parlement stelt vast dat de praktijk in strijd is met veel internationale verdragen en merkt op dat het toestaan van draagmoederschap "alleen maar reproductief toerisme en uitbuiting van vrouwen in arme landen aanmoedigt ". Of het nu openlijk commercieel of schijnbaar altruïstisch is, draagmoederschap "vormt een moderne vorm van slavernij en mensenhandel en kan noch juridisch noch ethisch worden gerechtvaardigd “. Bovendien wordt in de resolutie opgeroepen om op het niveau van de Verenigde Naties het draagmoederschap te beschouwen als een praktijk van kinderverkoop en dat “de verplichting om alle maatregelen te nemen om deze praktijk te verbieden” zou geïntegreerd worden in de Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen.

Er zij aan herinnerd dat het onderwerp van het draagmoederschap sinds 2011 het voorwerp is van internationaal overleg in het kader van de Conferentie van Den Haag. Geïnspireerd door een heel andere dynamiek dan die van het Litouwse parlement, werkt een groep deskundigen aan de ontwikkeling van een "een mechanisme om een praktisch antwoord te geven aan de mank lopende afstammingen die het gevolg zijn van verschillende conventies over het draagmoederschap op internationaal vlak".

In haar laatste verslag van maart 2019 kondigt de Groep een protocol aan dat een kader zal ontwikkelen "voor de erkenning van de afstamming in het geval van draagmoederschap", met inachtneming van "de verschillende benaderingen van het draagmoederschap op mondiaal niveau" ... en zonder het draagmoederschap op enigerlei wijze te "onderschrijven" (zie artikel IEB "Draagmoederschap : nationale verwachtingen bevestigd door de Conferentie van Den Haag").

Zal het Litouwse voorbeeld door andere landen worden gevolgd ? Tegenover de schrijnende uitwassen van de praktijk (uitbuiting van arme vrouwen, isolatie van baby's die tijdens de Coronavirus-crisis uit draagmoederschap zijn geboren) lijkt er een echte kloof te ontstaan tussen landen die een "wettelijk kader" voor de praktijk hanteren, met bepaalde beperkingen, en landen die deze praktijk in al haar vormen afwijzen.