Abortus in Belgïe / Verslag 2010-2011 van de nationale evaluatie commissie

Gepubliceerd op : Thema : Begin van het leven / Zonder thematisch Nieuws Temps de lecture : 2 min.

 Afdrukken

VERSLAG 2010-2011 VAN DE NATIONALE COMMISSIE VOOR DE EVALUATIE VAN DE ZWANGERSCHAPSAFBREKING.
Hieronder vindt u de officiële cijfers (1) bekend gemaakt in het 12de rapport van de evaluatiecommissie van de wet die de zwangerschapsafbreking niet strafbaar heeft gemaakt.

-    2006 : 17.640                   -  2009 : 18.870
-    2007 : 18.033                   -  2010 : 19.095
-    2008 : 18.595                   -  2011 : 19.578
De cijfers tonen een verhoging aan van 1.938 vrijwillige zwangerschapsafbrekingen in 5 jaar.

Enkele bemerkingen voor het jaar 2011.
Zoals in de voorgaande verslagen hadden bijna 42 % van de vrouwen die hun toevlucht zochten tot abortus, geen voorbehoedsmiddelen genomen in de maand, voorafgaand aan de zwangerschap.
Van de vrouwen die wel een voorbehoedsmiddel namen (vooral de pil en het condoom) zegden 33 % het op een onjuiste wijze gebruikt te hebben en 16 % beweerden dat de methode ondoeltreffend was geweest.
De gemiddelde leeftijd van de vrouwen die beroep deden op abortus, blijft op ongeveer 27 jaar.

Van de vrouwen die een abortus deden, zijn er 24 % gehuisvest in Brussel-Hoofdstad, 42 % in Vlaanderen en 33 % in Wallonië. We stellen een lichte terugloop vast in Brussel-Hoofdstad.

De wet voorziet onder andere, dat de abortus enkel mag gebeuren in een noodsituatie bij de vrouw. Ziehier welke vandaag de voornaamste redenen zijn die ingeroepen worden :

-    momenteel geen kinderwens : 18,36 %
-    voltooid gezin : 11,08 %
-    de vrouw voelt zich te jong : 11,07 %
-    financiële problemen : 8,32 %
-    de vrouw is nog student : 7,92 %


De centra melden dat de situaties waarmee zij geconfronteerd worden steeds ingewikkelder worden, hetgeen de hulp die zij moeten bieden aan de vrouw moeilijker maakt. Zij denken hierbij aan  de groter wordende kwetsbaarheid van de familiale en echtelijke structuren (tengevolge van echtscheiding, nieuw samengestelde gezinnen, éénoudergezinnen, onstandvastigheid van sommigen enz.).
Tevens maken ze zich ongerust over de veel voorkomende familiale druk bij de vraag om abortus en over de onbekwaamheid van sommige vrouwen de gevolgen van hun keuze in te zien op lange termijn.
De centra betreuren eveneens dat ongeveer een derde van die vrouwen, reeds vroeger een abortus hebben ondergaan.

De commissie erkent tevens dat in tegenstelling met de oorspronkelijke bedoeling van de wetgever, het aantal zwangerschapsafbrekingen niet daalt.
Zij geeft ook voor de eerste keer te kennen dat er in haar schoot debatten hebben plaats gevonden om na te zien of  er een reden tot ongerustheid moet zijn en dat zij bovendien verder middelen moeten zoeken om de cijfers te doen dalen (2).
Laat ons hierbij één van de nieuwe suggesties van de commissie onderlijnen, waarbij gevraagd wordt om in de situatie van de studenten hun de mogelijkheid te geven de zwangerschap tot een goed einde te brengen en tevens nadien te kunnen zorgen voor hun kindje, dit in navolging van wat gebeurt in sommige Scandinavische landen.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(1) Deze cijfers dienen verhoogd te worden met het aantal zwangerschapsafbrekingen, toegepast in grensklinieken bij vrouwen van Belgische afkomst.   Deze cijfers zijn nog niet beschikbaar voor 2011-2012 maar om een idee te geven : tussen de jaren 2006 en 2009 schommelen ze tussen 803 en 857 gevallen.
(2) De commissie heeft namelijk als wettelijke opdracht om te formuleren “ aanbevelingen met de doelstelling een eventueel wettelijk initiatief en/of geschikte maatregelen te nemen om bij te dragen tot het terugdringen van het aantal zwangerschapsafbrekingen en om de begeleiding en de opvang van vrouwen in een noodsituatie te verbeteren”